Μαθήματα Ισπανικών «με το δικό σου ρυθμό»; Ίσως ακούγεται βολικό, αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει όταν μιλάμε για εκμάθηση Ισπανικών είναι το πρόγραμμα που θα επιλέξουμε να είναι ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ και όχι «βολικό».

Έχετε αναρωτηθεί γιατί σχεδόν κανείς δεν καταφέρνει να μάθει μόνος του Ισπανικά; Πολλοί θα πουν λόγω της έλλειψης δασκάλου. Η εξήγηση αυτή μπορεί να είναι η προφανής αλλά είναι η μισή αλήθεια, γιατί το ίδιο (δηλαδή ότι δεν καταφέρνουν να μάθουν Ισπανικά) ισχύει σε μεγάλο βαθμό και για πολλούς από όσους επιλέγουν τα ιδιαίτερα μαθήματα.

Επομένως, αυτό που φταίει όταν προσπαθείς να μάθεις Ισπανικά και δεν τα καταφέρνεις δεν είναι (μόνο) η απουσία εκπαιδευτή (σε όσες περιπτώσεις αυτό ισχύει) αλλά - κυρίως - η «χαλαρή» αντιμετώπιση του εγχειρήματος από πλευράς σπουδαστή, από πλευράς καθηγητή ή και από τις δύο πλευρές.

Κάθε project (σχέδιο) - και η εκμάθηση Ισπανικών ένα project είναι – δεν μπορεί να μην έχει συγκεκριμένο deadline (προθεσμία ολοκλήρωσης). Φαντάζεστε να πείτε στον εργοδότη σας ότι θα τελειώσετε τη δουλειά που σας ανέθεσε «με το δικό σας ρυθμό»; Αν η εκμάθηση «με το δικό μας ρυθμό» ήταν ο «χρυσός κανόνας», κανένα πανεπιστήμιο δε θα έλεγε ότι το τάδε πρόγραμμα διαρκεί 8, 10 ή οσαδήποτε εξάμηνα. Θα καλωσόριζε τους φοιτητές και θα τους έλεγε ότι μπορούν να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα και να αποφοιτήσουν όποτε θέλουν, με «το δικό τους ρυθμό»!

Δεν έχει επομένως λογική, ένας φοιτητής που «σκίζεται» για να περάσει τα μαθήματα της σχολής του στην ώρα τους για να τελειώσει και τη σχολή του στην ώρα του, να προσπαθήσει να μάθει Ισπανικά «με το δικό του ρυθμό». Κατά τον ίδιο τρόπο που αν προσπαθήσεις να τελειώσεις τη σχολή σου «με το δικό σου ρυθμό» θα καταλήξεις σίγουρα «αιώνιος φοιτητής», αν προσπαθήσεις να μάθεις Ισπανικά με το δικό σου ρυθμό θα …γεράσεις διδασκόμενος!

Μόνο ένα οργανωμένο πρόγραμμα εκμάθησης Ισπανικών με συγκεκριμένο ρυθμό και συγκεκριμένες προθεσμίες επίτευξης στόχων / ορόσημα είναι λειτουργικό και μπορεί να βοηθήσει κάποιον να μάθει Ισπανικά γρήγορα και αποτελεσματικά.

Αν ξεκινήσεις μία προετοιμασία για DELE B2 ή C2 με σκοπό να δώσεις εξετάσεις «όποτε είσαι έτοιμος», δε θα είσαι ποτέ έτοιμος! Επιπλέον, εφόσον αυτό στο προτείνει ο καθηγητής Ισπανικών ή το φροντιστήριο Ισπανικών που θα σε διδάξει, είναι ένας σίγουρος – και κατά τη γνώμη μας ανέντιμος – τρόπος για να σε κρατήσει μαθητή για μεγαλύτερο διάστημα από αυτό που είχε συμφωνηθεί αρχικά, αυτονόητα παίρνοντάς σου και περισσότερα χρήματα.

Τρεις ακόμα λόγοι για τους οποίους η εκμάθηση Ισπανικών «με το δικό σου ρυθμό» είναι λάθος επιλογή, ειδικά για έναν ενήλικο:

1) Η αρχική ώθηση, ο αρχικός ενθουσιασμός που σίγουρα έχει κάθε ενήλικος που αρχίζει (ή ξαναρχίζει) να μαθαίνει Ισπανικά, είναι φυσιολογικό να φθίνει με την πάροδο του χρόνου, όπως ισχύει για κάθε σχεδόν νέο εγχείρημα που μετά από κάποιο διάστημα παύει να είναι νέο και γίνεται πλέον μέρος της ρουτίνας μας. Επομένως, αν ξεκινήσει κανείς μαθήματα Ισπανικών με τη λογική «ξεκινάμε και βλέπουμε» είναι «καταδικασμένος να αποτύχει». Για έναν ενήλικο, η μόνη λειτουργική προσέγγιση είναι το «να αρχίσουμε για να τελειώνουμε (και μάλιστα όσο πιο σύντομα τόσο καλύτερα)».

2) Ο αστάθμητος παράγων. Ένας ενήλικος (σε αντίθεση με ένα παιδί) δεν ξέρει τι θα του «ξημερώσει αύριο». Όσο μεγαλύτερο είναι το χρονικό διάστημα της εκμάθησης Ισπανικών, τόσο αυξάνουν στατιστικά οι πιθανότητες να προκύψει κάτι (για παράδειγμα, αυξημένες υποχρεώσεις στη δουλειά μου) που θα με κάνει να σταματήσω τα Ισπανικά μου, ακόμα και λίγους μήνες πριν δώσω εξετάσεις για DELE B2 ή C2. Άρα, η όλη προσπάθειά μου θα πάει σε μεγάλο βαθμό χαμένη. Επομένως, κάθε ενήλικος που επιλέγει ένα μη-ταχύρυθμο πρόγραμμα εκμάθησης Ισπανικών, «πάει γυρεύοντας».

3) Αργή εκμάθηση = χαμένες ευκαιρίες. Ένα μεγάλο ποσοστό ενηλίκων που αποφασίζουν να μάθουν Ισπανικά (ή να τα βελτιώσουν) το κάνει για να εκμεταλλευτεί μία ευκαιρία ή γιατί οι γνώσεις ή / και η πιστοποίηση Ισπανικών που θα αποκτήσουν θα τους βοηθήσει στην επίτευξη ενός στόχου. Εύρεση εργασίας στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, προαγωγή, συμμετοχή με αυξημένες πιθανότητες σε ένα διαγωνισμό ΑΣΕΠ, σπουδές στο εξωτερικό, είναι τέτοιοι στόχοι. Όμως οι ευκαιρίες αυτές δεν περιμένουν. Ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ δεν θα περιμένει εμένα να πάρω το DELE για να προκηρυχθεί!

Συνοψίζοντας, το να μάθει κανείς Ισπανικά «με το δικό του ρυθμό» μπορεί να ακούγεται βολικό, αλλά σημασία έχει το αποτέλεσμα και στην περίπτωση της εκμάθησης Ισπανικών το βολικό δεν είναι καθόλου αποτελεσματικό.